bryły sztywnej
Encyklopedia PWN
fiz. nieregularne, nieuporządkowane zachowanie się układów deterministycznych, praktycznie nieprzewidywalne w dłuższych przedziałach czasu.
dynamika
dział mechaniki klas. badający ruch (kinetyka) i równowagę (statyka) ciał materialnych pod wpływem działających na nie sił.
[gr. dynamikós ‘mający siłę’, ‘silny’],
szwajcarski matematyk i fizyk.
herpolhodia
krzywa, jaką zakreśla w ruchu obrotowym bryły sztywnej wokół nieruchomego punktu koniec wektora prędkości kątowej na nieruchomej aksoidzie.
[gr.],
mechanika
dział fizyki zajmujący się badaniem ruchu ciał materialnych oraz oddziaływań między nimi, prowadzących do zmiany ruchu ciał lub ich odkształceń.
[gr. mēchanikḗ ‘sztuka konstruowania maszyn’],
fr. mechanik teoretyk i matematyk;
